آینده پرسپولیس در دستان کارتال؛ پایان یک نسل و آغاز دورانی نو
پرسپولیس با معضل تغییر نسل روبرو شده است
به گزارش خبرنگار قرمزآنلاین، پرسپولیس این روزها با موضوعی مهم روبه‌رو است: میانگین سنی بازیکنانش. در حال حاضر، ترکیب ۱۱ نفره سرخپوشان شامل چهار بازیکن ۳۱ و ۳۲ ساله، چهار بازیکن ۳۳ و ۳۴ ساله، دو بازیکن ۳۵ ساله و یک بازیکن ۳۷ ساله است. این آمار نشان می‌دهد که پرسپولیس به تزریق خون تازه نیاز دارد تا بتواند در میدان رقابت، چه در لیگ داخلی و چه در عرصه‌های بین‌المللی، همچنان قدرتمند ظاهر شود. اما این تغییر نباید شتاب‌زده یا احساسی باشد؛ بلکه نیازمند برنامه‌ریزی دقیق و تصمیم‌گیری حساب‌شده است.
واقعیت این است که تجربه بازیکنان مسن‌تر، سرمایه‌ای ارزشمند برای هر تیمی محسوب می‌شود. بازیکنانی که سال‌ها در زمین دویده‌اند و با فراز و نشیب‌های فوتبال آشنا هستند، می‌توانند نقش کلیدی در هدایت جوان‌ترها و حفظ ثبات تیم داشته باشند. با این حال، وقتی کارایی برخی از آن‌ها به مرور زمان کاهش می‌یابد، باید با احترام و حرفه‌ای‌گری با این موضوع برخورد کرد. پرسپولیس نمی‌تواند و نباید اجازه دهد که سلیقه‌های شخصی یا تصمیمات غیرمنطقی، روند بازسازی تیم را تحت تأثیر قرار دهد. اینجاست که نقش کادر فنی، به‌ویژه سرمربی، پررنگ‌تر از همیشه می‌شود.
سؤالی که مطرح می‌شود این است: کدام بازیکنان باید بروند و کدام‌ها بمانند؟ پاسخ به این پرسش تنها در حوزه اختیارات سرمربی است. او با ارزیابی عملکرد، آمادگی جسمانی و تأثیرگذاری هر بازیکن در زمین، باید تصمیم نهایی را بگیرد. هواداران پرسپولیس هم، که همیشه پشتیبان تیم بوده‌اند، انتظار دارند این تغییرات با شفافیت و بر اساس منطق فوتبالی انجام شود.
در نهایت، هدف اصلی باید حفظ تعادل باشد؛ ترکیبی از تجربه و جوانی که بتواند پرسپولیس را به روزهای اوجش بازگرداند. بازیکنانی باکیفیت که هنوز توانایی درخشش دارند، باید حفظ شوند و آن‌هایی که دیگر نمی‌توانند در سطح انتظارات ظاهر شوند، با احترام راهی مسیر جدیدی شوند. این روند نه‌تنها به نفع تیم، بلکه به سود آینده فوتبال ایران خواهد بود.