بی توجهی به نقطه ضعف پرسپولیس کار دست هاشمیان داد!
به گزارش خبرنگار قرمزآنلاین، سرخپوشان با این که در بازی با ترابزون در امر گلزنی ناموفق بودند، اما به لحاظ دفاعی عملکرد خوبی داشتند. بازیکنان پرسپولیس از همان شروع بازی با دوندگی بالا و پرس سنگین سعی کردند فضاها را ببندند و فرصت خلق موقعیت را از بازیکنان حریف بگیرند که همین مسأله باعث شد خطر زیادی روی دروازه نیازمند ایجاد نشود.
استفاده حریفان از نقطه ضعف پرسپولیس
پرسپولیس فصل قبل در دفاع به شدت آسیب پذیر نشان داده و مرتبا از روی ضربات ایستگاهی گل های مشابه دریافت می کرد. این ضعف به قدری پررنگ بود که به پاشنه آشیل سرخ ها تبدیل شده و حریفان از آن به عنوان حربه ای برای امتیاز گرفتن از تیم استفاده می کردند. این ضعف تا جایی بر پرسپولیس چیره شده بود که حتی تغییر مربیان هم موثر واقع نشد و این معظل تا پایان فصل لاینحل باقی ماند.
محک زدن خط دفاعی
بنظر می رسد همین مسئله باعث شده تا هاشمیان قبل از هر چیز به فکر ترمیم ساختار دفاعی تیمش باشد تا مانع از دریافت گل های تکراری شود. البته ابزار لازم در اختیار او نیست، چرا که در برخی خطوط با کمبود مدافع رو به روست و باشگاه هنوز نتوانسته در پست دفاع میانی و دفاع راست بازیکنی را جذب کند. با این وجود خط دفاع پرسپولیس به رهبری او مقابل تیم پرستاره ترابزون نمایش بدی نداشت و محک جدی خورد؛ خصوصا بعد از تعویض هایی که در نیمه دوم با خروج پورعلی گنجی و کنعانی انجام گرفت.
بازگشت صحرایی به پست اصلی
علیرضا همایی فرد و سهیل صحرایی در حالی جای این دو مدافع را در قلب دفاع پرکردند که تجربه چندانی ندارند و برای اولین بار کنار هم بازی می کردند. ضمن این که همایی فرد ذاتا دفاع چپ است و در واقع در پست غیرتخصصی به میدان می رفت. صحرایی اما که بیشتر او را در سمت راست خط دفاعی دیده بودیم بعد از مدت ها توانست در پست اصلی خود بازی کند.
استراتژی غلط پرسپولیس در نقل و انتقالات
همین دو تعویض هاشمیان در بازی با تزابزون، بیشتر از قبل بضاعت و کاستی های تیم را به رخ کشید و نشان داد دست این مربی تا چه اندازه در خط دفاعی بسته است. شاید اگر باشگاه استراتژی بهتری در نقل و انتقالات داشت و الویت را به رفع نقاط ضعف تیم داده و یارگیری نفرات را از خط دفاعی شروع می کرد، اکنون پرسپولیس به این وضعیت دچار نمی شد.