پرسپولیس در نیم فصل نخست فقط ۷ بار توانست دروازه خود را بسته نگه دارد.
به گزارش قرمزآنلاین، پرسپولیس عملکرد خوبی را به لحاظ دفاعی در نیم فصل نخست نداشت و ۱۱ بار دروازه خود را باز شده دید تا از این حیث در رتبه چهارم قرار بگیرد. این در شرایطی اتفاق افتاد که این تیم تا اواسط نیم فصل کمترین گل خورده را در بین همه تیم ها داشت، اما اشتباهات تکراری و سریالی مدافعان شرایط را برای تیم عوض کرد تا سرخ ها امتیازات مهمی را هم به واسطه همین موضوع در هفته پایانی از دست داده و قهرمانی نیم فصل را به رقبا واگذار کنند.
البته مصدومیت و محرومیت نفرات کلیدی تیم در ایجاد این وضعیت بی تاثیر نبود. ضمن این که سرخ ها در پنجره تابستانی تغییرات وسیعی در خط دفاع و دروازه خود داشتند. تنها نقطه عطف تیم، درخشش دو بازیکن تیم های پایه یعنی سهیل صحرایی و امیررضا رفیعی بود. در ادامه نگاهی خواهیم داشت بر عملکرد گلرها و مدافعان پرسپولیس در نیم فصلی که گذشت:
الکسیس گندوز
دروازهبان شماره یک سرخ ها بود و با این که نتوانست به لحاظ آماری عملکرد خوبی را از خود برجای بگذارد اما در بسیاری از بازی ها با سیوهای خود دروازه سرخ ها را نجات داد. بسیاری از کارشناسان معتقدند اگر او درون دروازه نبود چه بسا پرسپولیس گل های بیشتری را از حریفان دریافت می کرد. گندوز در ۱۲ دیداری که در چارچوب قرار گرفت ۱۰ گل دریافت کرد و ۵ بار موفق به کلین شیت شد.
امیررضا رفیعی
دریافت تنها یک گل خورده و ثبت دو کلین شیت در ۳ بازی آمار قابل توجهی برای گلر این کم تجربه و جوان است. رفیعی که دومین فصل حضورش را در پرسپولیس سپری می کند با این که کم مورد استفاده قرار گرفته اما هر بار که در دروازه ایستاده خوب و مطمئن ظاهر شده است و نشان داده آینده درخشانی دارد.
گئورگی گولسیانی
مدافعی گرجی پرسپولیس ۱۳ بار در نیم فصلی که گذشت در آخرین نقطه خط دفاعی به میدان رفت. گولسیانی یک گل زد و یک بار هم از داوران کارت قرمز گرفت.
محمدحسین کنعانی زادگان
پنالتی زن اول سرخ ها، در طول ۱۳ هفته ای که در ترکیب بود ۲ گل زد و یک پاس گل داد. این مدافع ملی پوش هر چقدر در امر گلزنی موفق بود، به همان اندازه در کارهای دفاعی ضعیف ظاهر شد تا چند باری مورد انتقاد مربیان تیم قرار بگیرد.
ایوب العملود
خرید مراکشی پرسپولیس علی رغم شروع خوبی که در ترکیب داشت بعد از باز کردن دروازه تراکتور دیگر توفیقی در امر گلزنی نداشت و به دلیل مصدومیت های چندباره، رفته رفته نیمکت نشین شد تا در مجموع ۱۰ بار در ترکیب باشد. تعداد کارت های العملود از گل هایش بیشتر بود و او ۳ کارت زرد و یک کارت قرمز از داوران گرفت!
فرشاد فرجی
مثل همیشه در خدمت تیم بود و در مواقع اضطراری عصای دست مربیان تیم. فرجی در نقاط مختلف خط دفاعی برای پرسپولیس بازی کرد و به حدی نمایش درخشانی داشت که العملود را نیمکت نشین خود کرد. این مدافع بی حاشیه یک گل و یک پاس گل را هم در ۱۱ مسابقه ای که در ترکیب بود به جای گذاشت.
میلاد محمدی
خرید لحظه آخری سرخ ها، آن طور که باید نتوانست انتظارات را از خود در نیم فصل برآورده سازد و تنها یک بار موفق به ثبت پاس گل شد. محمدی در ۱۱ هفته ای که در ترکیب بود عملکرد پرفراز و نشیبی داشت. در مقاطعی خوب بود و در هفته های پایانی به قدری ضعیف، که نیمکت نشین شد و مربیان پرسپولیس را وادار ساخت تا از العملود در پست غیر تخصصی بازی بگیرند.
مرتضی پورعلی گنجی
به دلیل مصدومیت فرصت چندانی برای بازی نیافت و از روزهای آرمانی دور بود. پورعلی گنجی در ۹ دیداری که در ترکیب بود ۳ کارت زرد گرفت که در نوع خود عجیب است.
وحید امیری
مثل همیشه مفید و تاثیرگذار بود و در پست های مختلفی برای پرسپولیس بازی کرد. امیری ۳ بار دروازه حریفان را باز کرد و تا هفته ها بهترین گلزن تیم بود. چه بسا اگر در هفته های پایانی، مصدومیت به سراغ این بازیکن سخت کوش نمی آمد توانسته بود گل های بیشتری را هم از خود برجای بگذارد.
سهیل صحرایی
اولین بازی صحرایی در پرسپولیس به قدری عجیب و خاطره انگیز بود که شاید تا سال ها از یاد این بازیکن جوان نرود که چطور هر دو مدافع راست تیم بازی با السد را از دست دادند تا او مقابل تیم پرمهره السد به میدان رود. اما گاریدو آن قدری صحرایی را باور داشت که این ریسک را پذیرفت و الحق هم او مزد اعتماد سرمربی اش را با نمایش کم نقص اش داد و یک هفته بعد اولین پاس گل اش را با پیراهن پرسپولیس مقابل شمس آذر ثبت کرد.