تیم زمین‌گیر، ستاره ها سردرگم، سرمربی دنبال مقصر/آقای قلعه نویی! بدنیست یک سوزن هم به خودتان بزنید

به گزارش خبرنگار قرمزآنلاین، حرف‌های امیر قلعه‌نویی بعد از بازی برابر تاجیکستان، بیشتر از آن‌که تحلیل فنی باشد، رنگ‌وبوی دوگانه داشت. او در حالی داوری را یکی از عوامل تساوی دانست که خودش هم اذعان کرد اشتباهات بازیکنان بزرگ تیم باعث تساوی برابر تاجیکستان شد. اما تناقض در همین‌جاست: اگر قبول داریم تیم بد بازی کرده است، پس حمله به داوری چه توجیهی دارد؟

تیم ملی با این همه ستاره
تیمی که پر از ستاره‌های لژیونر و گران‌قیمت است، اگر برابر یک تیم متوسط مثل تاجیکستان به مشکل می‌خورد، مشکل از داور نیست؛ مشکل از نیمکتی است که به‌جای ساختن یک تیم مقتدر، هر بار بهانه می‌تراشد. تیم ملی ایران باید آن‌قدر برتر باشد که حتی با چند اشتباه داوری، کوچک‌ترین خطری احساس نکند. وقتی این اتفاق نمی‌افتد، یعنی ایراد اصلی نه در سوت داور، بلکه در افکار و روش مربی است.

داوری یا خود زنی
قلعه‌نویی می‌گوید فوتبال آسیا با این داوری‌ها پیشرفت نمی‌کند. گیریم که درست باشد؛ اما با مربیانی که به جای قبول مسئولیت، دائم دنبال مقصر می‌گردند، فوتبال نه‌تنها پیشرفتی ندارد، بلکه درجا می‌زند. بی تعارف آیا قلعه نویی و کادرش در حد مربیگری آسیا هستند؟شاید وقتش رسیده قلعه‌نویی به‌جای انداختن تقصیرها گردن همه، یک بار هم شجاعانه بپرسد: مشکل اصلی خودِ او و تاکتیک‌های تکراری‌اش نیست؟ یک «سوزن» به خودش بزند، شاید درد فوتبال ایران کمی آرام بگیرد.

شاید وقت آن رسیده باشد که قلعه‌نویی به جای سوزن زدن به داوری، یک سوزن هم به خودش بزند و بپذیرد که تیمش در مدیریت بازی، حفظ تمرکز و استفاده از موقعیت‌ها ضعف داشته است.

اعتبار مربی در گرو پذیرش مسئولیت
اعتراض به داوری، آن هم در سطحی اغراق‌شده، نه‌تنها چیزی به اعتبار قلعه‌نویی اضافه نمی‌کند، بلکه ممکن است در بازی‌های مهم‌تر مثل جام ملت‌ها یا جام جهانی، برای تیم ملی دردسرساز شود. مربی‌ای که خودش می‌گوید اشتباه اول از خودمان بود، بهتر است همان را محور تحلیلش قرار دهد، نه داوری که حتی کارشناسان هم ایراد خاصی در عملکردش ندیده‌اند.