پشت پرده تخریب دروازه بان پرسپولیس در رسانه ها

برخی رسانه ها و کارشناسان پس از حذف تیم پرستاره ایران به طرز عجیبی روزه سکوت گرفته و سعی دارند همه تقصیرات را گردن بازیکنان بیندازند!

به گزارش خبرنگار قرمزآنلاین، در خلال برگزاری جام ملتهای آسیا، شاهد حضور پررنگ استقلالی ها در برنامه های تلویزیونی بودیم و این افراد که عمدتا رابطه خوبی هم با قلعه نویی دارند در حالیکه به عنوان کارشناس دعوت شده بودند به جای تحلیل شرایط بازی های تیم ملی، بعضا سعی در پنهان کردن نقاط ضعف تیم داشتند.

گلایه های تکراری قلعه نویی
دعوت از این تعداد پیشکسوت استقلالی به برنامه های تلویزیونی، خصوصا فوتبال برتر وقتی عجیب و پرسش برانگیز می شود که به یادآوریم سرمربی تیم ملی مرتبا در حال تکرار این جمله است که برخی ها که با او مشکل داشتند پس از شکست مقابل کره جنوبی در جام ملتهای ۲۰۰۷ در تلویزیون باعث برکناری اش شدند!

سکوت عجیب رسانه ها
با اتفاقات روزهای اخیر و حمایت مشهود برخی مجریان استقلالی و استفاده آن ها از کارشناسان رنگی چه در زمان بازی های تیم ملی و چه بعد از آن، حالا مشخص شد امیر قلعه نویی چه انتظاری از رسانه ها دارد! او مجریانی را می پسندد که روی اشتباهاتش لاپوشانی کنند و کارشناسانی را قبول دارد که ضعف های تیمش را نقد نکنند. بنابراین اگر می بینید برخی رسانه ها و کارشناسان پس از حذف تیم پرستاره ایران روزه سکوت گرفته اند و کادرفنی را نقد نمی کنند یا برخی کارشناسان سعی دارند کاسه و کوزه ها را سر یکی دو بازیکن از جمله مهدی طارمی و علیرضا بیرانوند بشکنند چندان تعجب نکنید. اما مگر نه این است که‌همه در این ناکامی مقصر هستند؟ سکوت در مقابل اشتباهات کادرفنی تیم و هجمه به برخی بازیکنان جز خیانت به فوتبال ایران نیست.

چرا طارمی خودش نبود؟
اگر نقدی هم به عملکرد طارمی باشد که هست، قبل از همه به خود کادرفنی برمی گردد، زیرا بازیکنی که ستاره پورتو است و تیم های بزرگ اروپایی از جمله میلان را خواهان خود می بیند نباید این همه بین بازی او در تیم باشگاهی و ملی تفاوت باشد و این انتقاد به کادرفنی تیم ملی مطرح است که نتوانسته از این ستاره به درستی بازی بگیرد. عملکرد درخشان طارمی در زمان مربیان قبلی خود تاییدی است بر این ادعاست.

بیرانوند، ناجی یا مقصر؟
از علیرضا بیرانوند هم در حالی بابت خوردن ۷ گل در جام ملتها انتقاد می شود که او روی بسیاری از گل های دریافتی مقصر نبود و بعضا این اشتباهات فردی مدافعان و هافبک های دفاعی تیم بود که باعث شد دروازه ایران مقابل رقبا گشوده شود. به راستی وقتی سایر نفرات گل به خودی زده، پنالتی داده یا جناحین را به اتوبان تبدیل می کنند از دست دروازه بان چه کاری ساخته است؟ کما اینکه اگر بیرانوند مقابل سوریه چه در جریان بازی و چه در ضربات پنالتی آن دو ضربه حساس را مهار نمی کرد، چه بسا اصلا به یک چهارم نهایی نمی رسیدیم. برای درک بهتر این موضوع که او کمترین تقصیر را در حذف تیم ملی داشته کافی است مروری به نحوه گل های دریافتی ایران در طول جام داشته باشیم:

فلسطین: سانتر به روی دروازه ایران و ضربه سر عزت الهی به سمت دروازه خودی باعث شد توپ مقابل تامیر صیام قرار بگیرد و او دروازه را با ضربه سر باز کند.

امارات: در دقیقه ۳+۹۰ روی پاس بلند به زمین ایران، یحیی الغسانی به توپ رسید و اگرچه علیرضا بیرانوند روی شوت او اثر گذاشت اما توپ وارد دروازه شد تا تک گل امارات به ثمر برسد.

ژاپن:موریتا روی اشتباه مدافعان در موقعیت تک به تک قرار گرفت و ضربه زمینی او با وجود واکنش بیرانوند وارد دروازه ایران شد.

سوریه: با خطای پنالتی کنعانی زادگان این فرصت در اختیار عمر خربین قرار گرفت تا گل تساوی را وارد دروازه کند.

قطر
گل اول: پاس عفیف از سمت راست را جاسم جابر با شوت محکم از پشت محوطه جریمه زد که توپ پس از برخورد به عزت الهی به گل تساوی تبدیل شد.

گل دوم: روی دفع اشتباه بازیکنان ایران و شوت اکرم عفیف گل دوم قطر زده شد.

گل سوم: در حالی که رامین رضاییان آفساید را پُر کرده بود، معزعلی گل سوم قطر را با شوت زمینی زد.