اسطوره ی افسانه ای و پر رمز و راز؛ چقدر دوستتان دارم عمو محراب…

محراب شاهرخی در دوران کوتاه حیات اش، نامهربانی های زیادی دید.

✍️حسین قدوسی

به گزارش قرمزآنلاین، چه بلاها که بر سر محراب شاهرخی یکی از اسطوره های تاریخ شاهین و پرسپولیس نیاوردند.

او که از برترین مربیان وقت فوتبال ایران بود. بزرگی مظلوم که شنل مربیگری را جلوی شاگردانش از او گرفتند و چون همایون خان خانه نشین اش کردند اما دم برنیاورد و به جای هیاهو کنج عزلت گزید و هی ریخت توی دلش….

بمب سیاه…‌‌مروارید سیاه…
اسطوره ای که در نوجوانی ام برایم شمایلی افسانه ای داشت و یک خاطره ناب و رویایی از او دارم

نوشته اند؛
روزی که محراب در روز تولدش دق کرد و مرد ،هواداران شوک زده دستها را به آسمان می بردند و شعار می دادند:
وای وای….وای وای، عمو محراب رفت….عمو محراب رفت….

لوطی، از خودگذشته، باصفا و دست به خیر؛ به حدی که می گفتند هر چه داشت بذل و بخشش می کرد. سفره دار بود و به غایت هوای ضعفای محل را داشت.

رفیق شفیق سرطلایی……
با آن چهره خاص و نوستالوژیک…

با خواهرزاده محراب شاهرخی کم و بیش در ارتباطم
و وقتی از نسل اول پرسپولیس در برج میلاد تقدیر شد خواستم که حتما ویژه از عمو محراب یاد و تجلیل شود؛
ما زنده کش های مرده پرست ….

پر از راز و ناگفته؛
تاریخ به محراب شاهرخی بسیار بدهکار است.

روحت شاد اسطوره مهربون و افسانه ای من.