از فاصله حضور قبلی قلعه نویی روی نیمکت تیم ملی تا این دوره چیزی نزدیک به دو دهه می گذرد،اما کمترین تغییری در نگرش و سبک مربیگری او اتفاق افتاده.
به گزارش قرمزآنلاین، پس از برتری پرگل تیم فوتبال کشورمان مقابل قطر در مقدماتی جام جهانی که با صدرنشینی همراه شد سرمربی و برخی بازیکنان تیم ملی، به کارشناسان و رسانه هایی که منتقد عملکردشان بودند حسابی تاختند و عده ای هم در پی تلافی رفتار زشت قطری ها برآمدند تا با واکنش های بچگانه خود این پیروزی شیرین را به کام همه تلخ کرده باشند.
اگر این رفتارها از یک مربی و بازیکن جوان سر می زد تا حدودی قابل هضم می آمد اما وقتی یکی مثل قلعه نویی که به قول خودش جزو کارنامه دارترین مربیان ایران است و بیش از هزار امتیاز در لیگ گرفته و… با آن همه تجربه، هنوز تاب شنیدن کوچکترین نقدی را ندارد و دیگران را به دشمنی با خودش متهم می کند یا لژیونرهای سرشناس تیم همچنان طبق سنت همیشگی اسیر حاشیه سازی های رقبا می شوند باید نگران آینده تیم ملی بود.
بدون تعارف تاکنون از تیم ملی به غیر از نیمه دوم بازی با قطر نمایش در خور توجهی را شاهد نبوده ایم و حتما خود قلعه نویی این را قبول دارد که تیمش در نیمه نخست نمایش بد و ضعیفی را مقابل حریف ارائه داشت؛ آن هم مقابل تیمی که کمترین شباهتی به قهرمان آسیا دارد. بنابراین او همان طور که بابت تغییر نتیجه در نیمه مربیان مورد تمجید قرار می گیرد باید تحمل آن را هم داشته باشد که اشکالات تیمش در نیمه اول و همچنین بازی های قبل هم برشمرده شود.
سرمربی تیم ملی نمی تواند چشم روی معایب تیمش ببندد و منتقدین را با توهین و تهدید به سکوت دعوت کند، چرا که تیم ملی، فقط متعلق به شخص امیر قلعه نویی و بازیکنان فعلی نیست و به همه مردم ایران تعلق دارد و هر فردی که مسوولیت سرمربیگری تیم ملی را برعهده می گیرد باید ظرفیت شنیدن هر نقدی را هم داشته باشد.
لزوما هر کسی از قلعه نویی و تیمش به تعریف و تمجید می پردازد دوست نیست و آن کسی هم که انتقاد می کند، دشمن. اما متاسفانه سرمربی تیم ملی مطابق معمول همه سال هایی که مربی بوده به دنبال دشمن فرضی است و مدعی است خیلی ها حب و بغض زدن دارند و دنبال تسویه حساب با او هستند! که اگر این موضوع درست باشد چرا سالهاست قلعه نویی نتوانسته هیچ عنوان و افتخار قابل توجهی را در فوتبال داخلی کسب کند؟ به راستی کسی می داند که او چطور با وجود کارنامه ضعیفی که در سال های اخیر داشت به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب شد؟
از فاصله حضور قبلی قلعه نویی روی نیمکت تیم ملی تا این دوره چیزی نزدیک به دو دهه می گذرد، اما کمترین تغییری در نگرش و سبک مربیگری او رخ داده. قلعه نویی همچنان با بهانه های تکراری سعی در توجیه عملکرد خود دارد و دیگران را به دشمنی با خود متهم می کند. او در حالی از دست دادن میزبانی، مشکلات مالی به دلیل تحریمها و بلوکه شدن پولهای فدراسیون و پروازهای طولانی بازیکنانو… را بهانه قرار داده که در زمان مربیان قبلی نیز این مشکلات کم و بیش وجود داشته و قلعه نویی نباید ضعف های تیمش را به این مسائل نسبت داده و از پاسخگویی فرار کند. اگر شرایط به همین شکل بماند و مشکلات فنی تیم ملی مرتفع نشود در رویارویی با حریفان قدرتمند مشکل ساز خواهد شد.