به بهانه حضور گاریدو؛ نگاهی به عملکرد مربیان اروپایی تاریخ پرسپولیس

۵ سال بعد از حضور برانکو در پرسپولیس یک مربی از قاره اروپا قرار است هدایت پرسپولیس را برعهده بگیرد.

به گزارش خبرنگار قرمزآنلاین، خوان کارلوس گاریدو جانشین اوسمار ویرا شد. او نخستین سرمربی اسپانیایی و پانزدهمین سرمربی اروپایی تاریخ سرخ ها خواهد بود که در فصل بیست و چهارم قرار است روی نیمکت قهرمان فصل گذشته لیگ برتر ایران بنشیند. برانکو ایوانکوویچ آخرین مربی اروپایی بود که هدایت پرسپولیس را برعهده داشت که توانست در آخرین فصل حضور خود این تیم را صاحب هر سه جام داخلی کند. در واقع سرخ ها ۵ سال پس از حضور این کروات محبوب، بار دیگر یک مربی از قاره سبز را به نیمکت خود فراخوانده است.

پرسپولیسی ها خاطرات خوبی از همکاری با مربیان اروپایی دارند و ۱۱ بار پیش از این توانسته اند با مربیانی چون آلن راجرز، استانکو و برانکو قهرمانی در رقابت های مختلف داخلی را تجربه کنند. همین مسئله شاید دلیلی بوده که مدیران پرسپولیس را به انتخاب یک مربی از این قاره پهن آور و فوتبال صاحب نام اسپانیا مجاب کند. گاریدو به سبب فعالیت در تیم های اماراتی و عربستانی با فضای کار در فوتبال آسیا بیگانه نیست و باید دید می تواند خاطرات خوش مربیان انگلیسی و کرولت را برای هواداران پرسپولیس تکرار کند؟ به همین بهانه نگاهی داشتیم به عملکرد مربیان اروپایی پرسپولیس در گذشته:

آلن راجرز
این انگلیسی، اولین سرمربی خارجی تاریخ سرخپوشان است که در طی سال های ۵۰ و ۵۲ توانست این تیم را به قهرمانی در لیگ های منطقه ای و تخت جمشید(بدون باخت) برساند. او طی ۷۲ مسابقه ای که روی نیمکت بود ۴۴ برد، ۱۸ تساوی و ۱۰ باخت را از خود برجای گذاشت. پرگل ترین برد تاریخ دربی ها به دست این مربی در شانزدهم شهریور سال ۵۲ با نتیجه سنگین ۶-۰ مقابل استقلال رقم خورد.

ایوان کونوف
رضا وطنخواه پس از قهرمانی در جام سوم تخت جمشید در ۴ هفته ابتدایی فصل بعد روی نیمکت پرسپولیس بود، اما در ادامه مدیریت وقت باشگاه تصمیم گرفت یک مربی روسی را جانشین وی کند. ایوان کونوف از هفته پنجم لیگ چهارم تخت جمشید روی نیمکت نشست و به رغم اینکه تیمش تا هفته های پایانی مدعی بود اما در نهایت قهرمانی را با دو اختلاف امتیاز به پاس واگذار کرد.

لادیسلاو بگوویچ
باشگاه پرسپولیس در سال ۷۳ تصمیم گرفت یک مربی کروات را به خدمت بگیرد، اما عمر حضور لادیسلاو بگوویچ در فوتبال ایران کوتاه بود. او پس از حدود ۴ ماه تصمیم به استعفا گرفت و پس از انجام تنها ۴ بازی که با ۳ برد و یک تساوی همراه بود از جمع سرخپوشان جدا شد.

یورگن گده
عمر حضور این آلمانی هم در پرسپولیس کوتاه بود. گده که در سال ۷۳ استخدام شده بود تنها ۶ ماه دوام آورد و پس از انجام ۱۱ بازی که با ۴ برد، ۵ تساوی و ۲ باخت توام بود از سوی مدیریت وقت باشگاه به دلیل کسب نتایج ضعیف برکنار شد.

استانکو پوکله پوویچ
مدیریت باشگاه در سال ۷۴ تصمیم گرفت سرمربی تیم ملی را برای نیمکت پرسپولیس انتخاب کند و به این ترتیب استانکوی کروات با حضور خود اولین قهرمانی سرخ ها را در تاریخ لیگ آزادگان رقم زد و با تکرار آن در سال بعد، اولین دبل قهرمانی تاریخ سرخ ها را به نام خود ثبت کرد. کسب سومی آسیا افتخار دیگری برای مرد کروات بود. زنده یاد استانکو در زمان حضورش سبک متفاوتی از فوتبال را در پرسپولیس پیاده کرد و بخاطر نمایش های چشم نواز و هجومی محبوبیت ویژه ای نزد علاقمندان فوتبال پیدا کرده بود؛ به طوری که او را معمار پرسپولیس نوین لقب داده بودند. استانکو در مجموع ۵۸ بار روی نیمکت پرسپولیس حاضر بود و ۳۴ برد، ۱۶ تساوی و ۸ باخت کسب کرد.

ایوان مت کوویچ
ششمین مربی خارجی تاریخ پرسپولیس هم کروات بود. مت کوویچ که به دلیل همکاری با تومیسلاو ایویچ شهرت یافته بود در سال ۷۶ به فوتبال ایران آمد و تا اوایل فصل ۷۷ روی نیمکت پرسپولیس بود، اما به دلیل نارضایتی هواداران جای خود را به علی پروین داد. سرخپوشان با این مربی از ۱۴ بازی، ۷ برد و ۳ تساوی بدست آوردند.

وینگو بگوویچ
هدایت تیم پرستاره پرسپولیس در لیگ برتر سوم را هم یک کروات برعهده داشت. بگوویچ شروع طوفانی و پایان تلخی داشت. او در هفته های نخست پگاه و فجر سپاسی را با نتایج ۸ گله و ۵ گله شکست داد تا بسیاری تیمش را بخت نخست قهرمانی بدانند، اما برخی اختلافات داخلی باعث شد این نتایج ادامه دار نباشد. پرسپولیس آن فصل را با ایستادن در رتبه پنجم به پایان برد و در جام حذفی توفیقی نداشت تا بگوویچ با کارنامه ضعیف ۱۱ برد، ۹ تساوی و ۱۰ باخت در ۳۰ مسابقه به کارش در جمع سرخپوشان پایان دهد.

راینر زوبل
پرسپولیس در فصل بعد یک مربی آلمانی جذب کرد، اما راینر زوبل هم به رغم اینکه تا هفته های پایانی مدعی قهرمانی بود، اما در نهایت از کسب این عنوان باز ماند و بعد از ۳۱ بازی از جمع سرخپوشان جدا شد. او طی این بازی ها، ۱۷ برد، ۷ تساوی و ۷ باخت کسب کرد.

آری هان
مدیران باشگاه در سال ۸۴ سراغ یک مربی سرشناس هلندی رفتند و آری هان را استخدام کردند. این تغییر موثر واقع شد و پرسپولیس در کنار نمایش های چشم نواز خود، توانست فینالیست جام حذفی شود. اما غیبت های گاه و بیگاه این مربی در نهایت حکم به اخراجش داد و آری هان ۴ برد، ۵ مساوی و ۳ باخت را در ۱۲ بازی به جای گذاشت.

مصطفی دنیزلی
این مربی ترک تبار را باید بدشانس ترین خارجی تاریخ پرسپولیس و یکی از محبوب ترین آنها دانست. دنیزلی که در سال ۸۵ جانشین هان شده بود دو قهرمانی حذفی را بر اثر اشتباهات فاحش داوری به سپاهان واگذار کرد. او در سال ۹۰ بار دیگر به جمع سرخپوشان برگشت و موفق شد آن شاهکار تاریخی را در دربی ۷۵ رقم بزند و بازی ۲-۰ باخته مقابل استقلال را در کمتر از ده دقیقه به برد ۳-۲ تبدیل کند. دنیزلی با اینکه هیچ افتخاری را در طول دوران حضورش در پرسپولیس کسب نکرد اما به دلیل فوتبال زیبایی که تیمش ارائه می داد بسیار محبوب هواداران بود. او در مجموع ۵۹ بار هدایت سرخپوشان را برعهده داشت که با ۲۳ برد، ۲۱ تساوی و ۱۵ باخت همراه بود.

نلو‌ وینگادا
اولین مربی پرتغالی تاریخ پرسپولیس، یکی از ضعیف ترین خارجی ها این باشگاه از آب در آمد. وینگادا که در سال ۸۷ روی نیمکت حاضر بود طی ۱۷ مسابقه به ۷ برد، ۴ تساوی و ۶ باخت دست یافت و بدون هیچ دستاوردی سرخپوشان را ترک گفت.

زلاتکو کرانچار
مدیریت وقت پرسپولیس، هدایت نیمکت فنی این تیم در فصل ۸۷ را به یک کروات سپردند، اما آنقدر صبور نبودند که تا پایان لیگ پای انتخاب خود بمانند و کرانچار را به رغم نتایج نسبتا خوبی که کسب کرده بود برکنار کردند. این مربی ۸ برد، ۹ تساوی و ۴ باخت را در ۲۱ بازی کسب کرده بود.

مانوئل ژوزه
با سر و صدای زیاد و یک کارنامه درخشان به پرسپولیس آمد، اما سرنوشتی مشابه بگوویچ داشت و با تیم پرستاره فصل ۹۱ به توفیقی نرسید. ژوزه پرتغالی که به ساحر مصر ملقب بود عمر کوتاهی در فوتبال ایران داشت و به نیم فصل نرسیده برکنار شد تا بعدها با شکایت به فیفا خسارت سنگینی را روی دست سرخ ها بگذارد. ژوزه ۵ برد، ۶ تساوی و ۶ باخت را در ۱۷ مسابقه ای که روی نیمکت بود کسب کرد.

برانکو ایوانکوویچ
در بحرانی ترین روزهای تاریخ سرخ ها هدایت نیمکت این تیم را قبول کرد و با آمدن خود پرسپولیسی را که از روزهای اوج خود فاصله گرفته بود دوباره به یک مدعی تبدیل کرد. برانکو که در هفته پایانی فصل چهاردهم جانشین درخشان شده بود، یک سال بعد به شکل دراماتیکی قهرمانی را در هفته آخر روی تفاضل گل به استقلال خوزستان واگذار کرد و زمانی که با تشویق های پرشور هواداران پرسپولیس مواجه شد تلاش کرد تا اجازه ندهد اشتباهات داوری خللی در کارش ایجاد کند و چند هفته زودتر پرسپولیس را به قهرمان لیگ شانزدهم رساند و این عنوان را در فصول هفدهم و هجدهم تکرار کرد. نایب قهرمانی آسیا، قهرمانی در جام حذفی و ۳ قهرمانی سوپرجام از دیگر عناوین این مرد کروات بود. او علاوه بر آنچه گفته شد چند رکورد و عنوان فردی از جمله مربی سال فوتبال ایران هم در ویترین افتخاراتش دارد. در کارنامه برانکو ۹۸ برد، ۴۸ تساوی و ۲۸ باخت در ۱۷۵ بازی ثبت شده است.