برخلاف ادعاها ساپینتو همچنان محروم است/صراحت مقررات انضباطی را نمی توان نادیده گرفت
به گزارش قرمزآنلاین، هوشنگ نصیرزاده، داور پیشین فوتبال مدعی شده چون محرومیت ساپینتو به روز و ماه و سال بوده و زمان آن پاس شده و گذشته است او دیگر محروم نیست. صمد ابراهیمی، وکیل و کارشناس حقوقی فوتبال در گزارشی ضمن رد این موضوع با تشریح کامل قانون از پابرجا بودن محرومیت سرمربی استقلال خبر داد و نوشت:
بر اساس بند ۱۵ ماده ۱۱۲ مقررات انضباطی فدراسیون فوتبال، «تعطیلات قبل از آغاز مسابقات و تعطیلات نیم‌فصل جزء ایام محرومیت محاسبه نخواهد شد». در تبیین و تحلیل این حکم، نخست باید توجه نمود که اطلاق عبارت مذکور معطوف به محرومیت‌هایی است که مدت اجرای آن‌ها با معیار زمانی و تقویمی (مانند ماه یا سال) تعیین می‌گردد، نه محرومیت‌هایی که بر اساس تعداد مسابقه معین شده است.
از لحن و منطق حکم مذکور به روشنی برمی‌آید که منظور واضعان مقرره، عدم احتساب ایامی است که شخصِ محروم، خارج از چرخه فعالیت رسمی و حرفه‌ای قرار دارد؛ چه آنکه فلسفه وضع محرومیت، ایجاد محدودیت در انجام تکالیف و مسئولیت‌های حرفه‌ای است و بدیهی است تحقق این هدف زمانی حاصل می‌شود که فرد محروم، بالفعل امکان حضور، فعالیت و ایفای نقش در محیط ورزشی و حرفه‌ای مربوطه را داشته باشد. قاعدتاً اگر فرد محروم، عملاً خارج از قلمرو و موضوع فعالیت باشد، ایام غیبت او نباید جزء مدت محرومیت منظور گردد؛ چنان‌که تعطیلات نیم‌فصل و ایام پیش از آغاز مسابقات، بنابر تصریح مقرره، داخل در مدت محرومیت نیست.
بر این اساس، هرگاه مربی یا هر شخص مشمول محرومیت، مانند نمونه مورد بحث این روزها ( ساپینتو مربی خارجی استقلال که برای مدت مشخصی از حضور و فعالیت در تیم مربوطه محروم شده است)، پس از صدور و ابلاغ حکم محرومیت، اساساً کشور را ترک نماید یا عملاً از انجام هرگونه فعالیت فوتبالی دور گردد، شروع محاسبه مدت محرومیت منوط به بازگشت و شروع مجدد فعالیت وی خواهد بود و ایام فقدان حضور واقعی و عملی او در عرصه مربیگری، در زمره ایام محرومیت به‌شمار نمی‌آید. این تفسیر، نه‌تنها موافق با روح و منطوق مقرره است، بلکه به لحاظ حقوقی نیز مطابق با اصول عدالت، تناسب مجازات و میزان تاثیر عملی محرومیت بر شخص بوده و از تضییع حق و سازوکارهای گریز از اجرای عین مقررات جلوگیری به عمل خواهد آورد.
به تعبیر دیگر، «الجزاء تابع للغرض» و حکم محرومیت زمانی آثار خود را متحقق می‌سازد که شخص محروم فعلاً و واقعاً در معرض بهره‌برداری از حقوق و امتیازات حرفه‌ای خود بوده باشد؛ در غیر این صورت، اعمال مجازات فاقد موضوعیت حقوقی و فلسفه اصلی خود بوده و صرفاً تشریفاتی و صوری خواهد بود.
خلاصه اینکه، مبنای محاسبه مدت محرومیت‌های تقویمی بر فعلیت حضور و اشتغال شخص در محل فعالیت استوار است و هرگونه غیبت غیرموجه یا دوری از محیط کاری، صرف‌نظر از مدت آن، داخل در مدت محرومیت محسوب نمی‌گردد. اجرای دقیق و منصفانه این اصل برای صیانت از جایگاه مقررات انضباطی و تحقق هدف نهایی آن، امری ضروری و غیرقابل اغماض خواهد بود.وقتی برای فرد دارای قرارداد ، ایام تعطیلات نیم فصل ، جزء محرومیت محاسبه نمی شود،مدت دوری فرد محروم از فوتبال و ایام بدون قرارداد که به طریق اولی محاسبه نخواهد شد.